రాలి పోయిన ఎండుటాకుల సందడి ...
రాకను తెలిపే నీ మువ్వల సవ్వడి లా అయిపోతోందనిపిస్తోంది..
అలుపెరుగని నా మౌన నిరీక్షణలో కాలం కలిసిపోతోంది ...

నా మదిలో కొలువుండిన నీ రూపం
పగిలిన గాజుల లా అతకలేని తీరం చేరిందే ...

రుతువులు మారి కొత్త చిగురాకులు వస్తాయేమో ...
కాలం లో కరిగే కలలు కూడా మళ్లీ వస్తాయి ...
అని మనసు సర్ది చెప్తున్నా ...
అవన్నీ మరు జన్మలోనే అని ఈ విధి కటినంగా చెప్తోంది ...
నీవుంటేనే ఉంటా అని చెపే నా మనసు ఈ మాటే వినటం లేదు ...

ప్రాణం పోయినా ఈ భాదే ఉండదేమో ...
కనిపించని నీ ఆచూకికై వెతుకుతున్నాయి నా కళ్ళు ....

నీవు వదిలిన దారిలోనే నా మనసుండి పోయింది అలా ...
నీవు లేని దారిలో వెళదామంటే చుక్కాని లేని నావైపోయింది నా పయనం ...

కలైన కరిగిపోతోంది తెల తెల వారడంతోనే ...
మరి నీకై వేచి చూసే సమయమే ఆగిపోతోంది ఎందుకిలా ....

చెపుకుంటున్నా వినటం లేని నా మనసుకి ...
అర్థం కాని ఈ ముగింపే వింతగా ఉన్నా ...
అంతం లేదంటోంది నా మదిలో ఉన్న నీపై ప్రేమ ... !!