సాగే జీవిత పయనం లో చుక్కానిలా ఉండే గమ్యం .. ...
కష్టాలెదురవుతాయి రాకాసి అలలా ....
అలా అని కష్టాలే లేని ప్రయాణం అంటే కుదరదు కదా ...
రేయి వెంటే పగలు లానే  ...
ఆ కష్టాల వెంటే సంతోషం ..
నీ వెంటే నీ నీడ జతగా ఉంటుందని కూడా నమ్మకు ...
ఎందుకంటే చీకటి లో నీ నీడ నీతో ఉండదని గుర్తుంచుకో ...
ఎవరికీ ఎవరూ లేరు ...
ఎవరికీ ఎవరూ కారు ....
ప్రతి విజయాని కి ఎవరో తోడు కావాలని అంటే
అది నీ అంతరాత్మే అవాలి ...
కష్టాలెన్ని ఎదురైనా నీ చిరునవ్వే నీ ఆయుధం కావాలి ...
కరిగే ఈ కాలం మళ్లీ తిరిగి రాదనీ గుర్తుంచుకో ..... !!